0
Cart: $0.00
- ENG
- TH
- ENG
- Sign in
กัณฑ์นี้เป็นตอนที่กล่าวถึงพราหมณ์เฒ่าผู้หนึ่งชื่อ ชูชก อาศัยในตำบลทุนวิฐ นครกลิงคราษฏ หาเลี้ยงชีพด้วยการขอทาน เมื่อรวบรวมเงินได้มากถึงร้อยกษาปณ์ จะเก็บไว้เองก็กลัวสูญหายจึงไปฝากไว้กับเพื่อนพราหมณ์ผู้หนึ่งไว้ ภายหลังได้กลับไปเพื่อทวงเงินคืน ปรากฏว่าพราหมณ์ผู้นั้นได้นำเงินไปใช้หมดแล้ว จะหามาใช้คืนก็ไม่ทัน จึงต้องยกลูกสาว ชื่อ อมิตตดา ให้แทน ชูชกเห็นนางหน้าตาสะสวยก็หลงรักและได้พานางกลับไปเลี้ยงดูในฐานะภรรยา ส่วนตอนบนเป็นเหตุการณ์เมื่อชูชกเดินทางไปยังเขาวงกตเพื่อจะขอสองกุมารมาเป็นทาสรับใช้นางอมิตดา เป็นฉากที่พบกับนายพรานเจตบุตรผู้รักษาปากทางเข้า สุนัขไล่เนื้อที่พรานเลี้ยงไว้พากันรุมไล่ต้อนจนชูชกจนมุมอยู่บนต้นไม้ พรานเจตบุตรก็เข้าไปตะคอกขู่ พลางหักหน้าไม้ขึ้นคิดจะฆ่าเสียเพราะคิดว่าคงจะมาเบียดเบียนพระเวสสันดร
