นิบาตชาดก เวสสันดรชาดก กัณฑ์ที่ 13 นครกัณฑ์
ผืนนี้เป็นฉากในนครสีพี เหตุการณ์เมื่อพระเวสสันดรเสด็จกลับเข้าเมืองแล้วเกรงว่าประชาชนจะมาขอทานแต่พระองค์ไม่มีอะไรให้ ดังนั้น พระอินทร์จึงดลบันดาลให้เกิดฝนห่าแก้วเจ็ดประการตกลงมาจนถึงหน้าแข้ง พระเวสสันดรจึงให้ประชาชนจึงมารับเอาไปตามใจชอบ ที่เหลือทรงให้เก็บเข้าพระคลังหลวง ในภาพนั้นมีพระเวสสันดรและพระนางมัทรีประทับอยู่ในปราสาท มีกำแพงล้อมรอบแสดงอาณาเขตพระราชวัง มีชาวบ้านมายืนนอกกำแพงวังและทหารกำลังเล่นดนตรีเฉลิมฉลอง การลงสีนั้นช่างถมพื้นเป็นสีแดงเพื่อแสดงความอัศจรรย์ และฝนห่าแก้วใช้การขีดเป็นเส้น เมื่อใกล้ถึงพื้นก็เปลี่ยนเป็นแบบจุดสีเหมือนลักษณะของเม็ดพลอย นอกจากนี้ในส่วนปลายของภาพมีกรอบหน้ากระดานเขียนจารึกไว้เป็นอักษรธรรมล้านนา แต่จารึกเลือนลางมากไม่สามารถอ่านได้ ทราบเพียงว่าระบุปีจุลศักราช 12?? สร้างเพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนาตามคติความเชื่อในพระพุทธศาสนา และมีลายกรวยเชิงเป็นลายสีเหลี่ยมปลายตัดสองชั้นสับหว่างกัน