นิบาตชาดก เวสสันดรชาดก กัณฑ์ที่ 11 มหาราช
เมื่อออกจากป่าแล้วชูชกได้พาสองกุมารหลงทางไปจนถึงเมืองสีพี และบังเอิญผ่านไปหน้าที่ประทับพระเจ้าสัญชัยพอดี เมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นพระนัดดาทั้งสองก็ทรงจำได้ จึงให้เสนาไปพาเข้ามาเฝ้า ชูชกทูลว่าพระเวสสันดรทรงบริจาคพระชาลีและกัณหาให้เป็นข้าทาสของตนแล้ว พระเจ้าสัญชัยจึงขอไถ่ตัวสองกุมารจากชูชกตามที่พระเวสสันดรกำหนดไว้ ในภาพนี้เบื้องหน้าปราสาทเป็นตอนชูชกกำลังเดินหลงเข้าไปในนครสีพี ถัดขึ้นมาในฉากท้องพระโรงมีพระเจ้าสัญชัยประทับอยู่กลางปราสาท พระนางผุสดีประทับอยู่เบื้องหลังพร้อมทั้งเหล่าข้าราชบริพารมากมาย ในเครื่องแต่งกายทั้งแบบล้านนาและภาคกลางแบบสมัยใหม่ ส่วนเบื้องหน้าพระเจ้าสัญชัยเป็นเหล่าเสนาอำมาตย์ที่พาชูชกและพระกุมารทั้งสองมาเข้าเฝ้า จะเห็นว่าลักษณะทางสถาปัตยกรรมเป็นแบบไทยภาคกลาง มีจุดเด่นเป็นหน้าบันรูปยักษ์และเทวดา ประดับเครื่องหลังคาด้วยช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ อีกทั้งการจัดวางองค์ประกอบภาพก็ยังคงความสมมาตรเช่นเดียวกับผืนอื่นๆ